In mijn vorige blog heb ik het een en ander verteld over mijn eigen kindertijd. Ik heb in die periode met heel veel plezier beleefd met de spelletjes die bij mijn sterke KernTalenten horen. En zo heb ik ze spelenderwijs ook kunnen ontwikkelen.

En dan? Dan breekt de pubertijd aan en ga je je als puber ineens afvragen wat andere mensen van je vinden en dan ga je je gedrag daar ook op aanpassen. Ik in elk geval wel!

Vanuit de lagere school had ik een havo/vwo advies meegekregen, omdat de meester vond dat mijn motivatie niet voldoende was om te kunnen slagen op het vwo en gymnasium daar moest ik maar helemaal niet aan denken, daar had ik niet genoeg voor in huis. Boos was ik op de meester en ik ging bewijzen dat hij het mis had!

Op naar het gymnasium dus, het Sorghvliet in Den Haag wilde mij na een persoonlijke kennismaking met de rector wel een kans geven en zo ben ik met goede moed daar begonnen. Na een valse start in de brugklas, mocht ik het nogmaals proberen en kreeg ik na de 2^e klas een ritme te pakken. Maar in plaats van me te focussen op wat ik leuk vond en wat me goed afging, liet ik me bij mijn vakkenpakket leiden door waar ik niet goed in was. Zo heb ik mezelf opgescheept met een vakkenpakket wat totaal niet bij me paste.

Kan je het al raden? Werd ik daar blij en gelukkig van? Kreeg ik energie van deze vakken? NEE, helemaal niet. Ik raakte gefrustreerd want in mijn klas zaten kinderen die schijnbaar moeiteloos hele hoge cijfers haalden en mijn cijfers kwamen zelden boven de 6 uit, hoe hard ik (in mijn ogen) mijn best ook deed. Daardoor voelde ik me een nietsnut en was ik er heilig van overtuigd dom te zijn.

Is dit herkenbaar voor je of was jij als puber al veel standvastiger en ben je bij je eigen passies gebleven? Laat het me weten in een reactie hieronder!